Beklijf blikt terug: onze beste content van 2022
2022 was (weer) een gek jaar. Het was het jaar waarin we corona hopelijk achter ons konden laten. Maar ook het jaar van intens klimaatdebat,...
‘All we hear is Radio Ga Ga’. Deze zin uit de wereldberoemde songtekst van rockband Queen is natuurlijk een échte Beklijver. Maar welke radioprogramma’s blijven bij onze Beklijvers hangen? En welke lessen leren zij van radiomakers van vroeger en nu?
Ik was eens verliefd op een meisje. Zij woonde aan de andere kant van het land. Jarenlang reed ik wekelijks naar haar toe – een autorit van zo’n 170 kilometer. Als ik weer terug naar huis moest, probeerde ik altijd op zondagavond om zeven uur in de auto te stappen. Niet om files te vermijden of van de zonsondergang te genieten, maar om naar Vera On Track te luisteren.
Elk weekend was het alsof presentatrice Vera Siemons speciaal voor mij de platenbak indook. Onze muzieksmaken komen bijna perfect overeen. Hiphop, elektronisch, een beetje rock en een beetje pop. Zolang het maar alternatief en progressief is. Maar met alleen een goede tracklist ben je er niet. Het gaat erom wat een radio-dj met de muziek doet. En Vera doet twee dingen heel goed: samenhang en diepgang aanbrengen.
‘Ik stapte elk weekend uit de auto met het gevoel dat ik écht iets nieuws had gehoord’
Er zit altijd een verhaal in Vera On Track. Soms expliciet, bijvoorbeeld als ze een uitzending wijdt aan het thema depressie. Soms impliciet, wanneer ze een specifieke sfeer neerzet met haar show.
Het verhaal diept ze uit met interviews met artiesten, exclusieve festivalopnames of interessante studiogasten. Door die samenhang en diepgang stapte ik elk weekend uit de auto met het gevoel dat ik écht iets nieuws had gehoord. Dat gevoel wil ik mijn publiek ook graag geven.
Met dat meisje aan de andere kant van het land is het trouwens helemaal goed gekomen. We wonen ondertussen samen. En soms klinkt de stem van Vera nog steeds door ons kleine tweedehands radiootje.
Ik ben al jaren een enorme radiofanaat. Mijn favoriete radiozender is Radio 1, omdat ze hun slogan ‘Nieuws van alle kanten’ dagelijks waarmaken. Mijn lievelingsprogramma op dit moment? Dijkstra en Evenblij ter plekke.
‘Het programma voelt als De Wereld Draait Door op de radio’
Erik Dijkstra en Frank Evenblij hosten elke zondagavond een radioshow op locaties in Nederland die een raakvlak met het nieuws hebben. Van buurthuizen en theaters tot de lokale boekhandel.
Op die locaties vliegen ze grote maatschappelijke thema’s aan vanuit een lokale invalshoek. Woningnood in Bodegraven, hoge gasprijzen in Almelo of de bio-industrie in kippenhoofdstad Barneveld. Geen Haagse praatjes, maar verhalen van echte mensen.
Verhalen over het leven van ‘echte’ mensen is content naar mijn hart. Helemaal als je dat brengt vanuit spannende invalshoeken. Met leuke mini-formats zoals ‘de Verhoorwagen’ of door vragen te stellen zonder om de hete brij heen te draaien.
Ook is de show gevarieerd dankzij de verschillende rubrieken. En de heren schakelen met gemak tussen sport, cultuur, politiek en actualiteit. Het programma voelt als een soort De Wereld Draait Door, maar dan op de radio. Knap!
De les die ik hier uit haal: Ga en blijf in gesprek met je doelgroep (die ook buiten de Randstad woont). Dan vang je mooie verhalen én doe je nieuwe inzichten op.
Mijn eerste kennismaking met radio was als tiener, begin jaren ‘zeroes’. Van Spotify had nog nooit iemand gehoord, maar aan persoonlijke content had ik wél behoefte. Daarom luisterde ik wekelijks naar de Top40 op Radio538 en nam ik mijn favoriete nummers op een cassettebandje (!) op.
Vandaag de dag is de Top 40 de langstlopende hitlijst van Nederland. Al 56 jaar geeft de lijst ons een overzicht van de populairste hits in ons land. De Top 40 maakte uitstapjes naar talloze zenders en radio-dj’s. De lijst heeft eigen cd’s, een eigen plein en talloze specials: van de Voetbal-Top 40 tot Volendam-Top 40. Zelfs in het huidige digitale tijdperk is de lijst nog springlevend.
Kortom, dit is een format dat écht beklijft (en dat had ik kunnen weten, want lijstjes doen het in ‘contentland’ altijd goed).
In tegenstelling tot mijn collega’s luister ik zelden naar Nederlandse radio. Ik zit bijna nooit in een auto en luister tijdens het hardlopen liever naar een podcast of energieke muziek. Mijn favoriete radiostation draait dan ook alleen maar muziek.
Het Franse Radio Fip (onderdeel van Radio France) bestaat inmiddels 50 jaar en is een begrip, ook buiten Frankrijk. “Geen gelul, alleen goede muziek”, schrijft de Volkskrant. Toegegeven, je moet ervan houden, want de muziek is vaak experimenteel en eigenzinnig. Tegelijkertijd is er voor ieder wat wils. Van rock en jazz tot groove en monde. En ja, ze draaien ook weleens ABBA.
‘Ik moet mede-Fip-fan Theo Hiddema gelijk geven’
Ik vind het heerlijk om naar FIP te luisteren terwijl ik werk. Ik word niet afgeleid door nummers die ik al honderd keer gehoord heb, door schreeuwerige jingles of irritante reclame. Alleen door de warme vrouwenstemmen die een nieuw nummer aankondigen.
Of het nu gaat om de kwaliteit van de muziek, de naadloze overgang van de nummers of om de duidelijke focus van het radiostation: Fip is een grote inspiratie op contentgebied. Advocaat en politicus Theo Hiddema zegt in het artikel in de Volkskrant: “Van balkanwalsjes, via een stukje Schubert naar Tina Turner-liedjes: Fip is altijd verrassend.” Ik deel weinig opvattingen met Hiddema, maar hierin moet ik hem toch groot gelijk geven.
Headerbeeld: Eric Nopanen via Unsplash