Mantelzorg combineren met je werk

Mantelzorg combineren met je werk: veel mensen doen het. Maar het kan lastige situaties opleveren. Wat als je opeens weg moet van je werk om snel mantelzorg te verlenen? En kan je nog wel genoeg uren blijven werken? Veel van deze problemen zijn uit te praten tussen werkgever en werknemer. Maar iemand moet de eerste stap zetten. Namens Stichting IZZ, belangenbehartiger van mensen in de zorg, tekenden wij het persoonlijke verhaal van Ad op. 

Ad (59) werkt als facilitair leidinggevende bij zorginstelling Alerimus. Naast zijn werk is hij ook actief als mantelzorger. Hoe combineert hij de mantelzorg voor zijn vader met zijn werk? Hij zette de eerste stap en ging het gesprek met zijn werkgever aan.

Nadat Ads moeder vrij plotseling overlijdt, heeft zijn vader steeds meer mantelzorg nodig. Dit komt door een vrij ingrijpende operatie die hij heeft ondergaan. Al snel wordt duidelijk dat zijn vader niet meer alleen thuis kan blijven wonen. ‘Daarom is hij opgenomen in een verpleeghuis.’

Vanaf dat moment gaat Ad steeds meer mantelzorg verlenen aan zijn vader. Maar in diezelfde periode start hij ook met zijn nieuwe baan bij Alerimus. Een combinatie die veel tijd en energie vergt. ‘Daarom besloot ik om met mijn werkgever in gesprek te gaan. Gelukkig wilde Alerimus mij alle ruimte bieden die ik nodig had’, vertelt hij. ‘Dat gaf enorm veel rust.’

Genoeg regelruimte

Ad vond het vooral belangrijk dat hij tijd en ruimte zou krijgen om de zorg voor zijn vader te organiseren. ‘Of zoals ik dat noem, de regelruimte. Soms moet ik namelijk lastminute met mijn vader naar de huisarts toe. Ook wordt er soms tijdens werktijd een zorgplanbespreking gepland. Ik krijg alle ruimte om daarbij aanwezig te zijn. Daardoor voelt het ook alsof mijn vader een extra mantelzorger heeft, namelijk mijn werkgever.’

Volgens Ad is het begrip voor mantelzorgers een voordeel van werken in de zorg. ‘In deze branche weet iedereen dat mantelzorg een taak is die je niet zomaar naast je neer kan leggen. Bovendien krijgen mantelzorgers een steeds belangrijkere rol. Onder andere omdat het tekort aan zorgmedewerkers groot blijft. Mantelzorgers zijn dan ook onmisbaar.’

IZZ Ledenpanel

Ad is ook lid van het IZZ Ledenpanel. Onder de deelnemers houden we regelmatig onderzoeken. Zo was er in maart een onderzoek naar mantelzorg. Waarom neemt hij deel aan het ledenpanel?

‘Als je zaken wil veranderen, kun je niet vanaf de zijlijn toekijken. Dan kom je geen stap verder. IZZ vindt het belangrijk om haar leden ondersteuning te bieden waar nodig. Om dat goed te doen, is het belangrijk dat IZZ weet wat er speelt. Daarom is onze input zo belangrijk. Plus, ik wil met mijn verhaal laten zien dat je als mantelzorger echt het gesprek aan moet gaan met je werkgever. Met de steun van je werkgever komt het in de meeste gevallen namelijk wel goed.’

Fijne wisselwerking

Ondanks alle ruimte die Alerimus hem biedt, moet ook zijn werk worden gedaan. Hoe pakt Ad dat aan? ‘Mijn werkgever vertrouwt erop dat ik wel mijn werk afrond. Dat is logisch. In mijn functie heb ik gelukkig de ruimte om mijn taken zelf in te delen. Ik kies er dan ook regelmatig voor om wat langer door te werken. Dat vind ik geen enkel probleem. Er is sprake van een fijne wisselwerking.’

Als leidinggevende weet Ad dat een goede relatie tussen mantelzorger en werkgever enorm belangrijk is. ‘Want als die relatie moeizaam verloopt, kom je uiteindelijk in een situatie terecht waarvan ook de werkgever de dupe wordt. Als mantelzorger kun je de zorg namelijk niet op pauze zetten. Ziekmelden is dan vaak de enige mogelijkheid.’

Werkgevers zouden volgens hem meer na moeten denken over mogelijkheden om mantelzorgers extra te ondersteunen. ‘Iedereen kent de verhalen van mantelzorgers die een vakantiedag op moeten nemen om te zorgen voor een zieke ouder, partner of kind. Terwijl die dagen juist bedoeld zijn om tot rust te komen. Een beetje extra ondersteuning helpt juist om de balans tussen werk en privé te bewaren. Uiteindelijk leidt dat ook tot meer gemotiveerde werknemers, denk ik.’

‘Genieten nu het kan’

Hoe bewaart Ad zelf de balans tussen werk en privé? ‘Met mijn partner ga ik vaak op pad als het lekker weer is. Het liefst ben ik namelijk buiten.’ Ook zijn partner werkt in de zorg. ‘Dus we weten allebei dat het leven op ieder moment ingrijpend kan veranderen. Daarom proberen we nu al zoveel mogelijk te genieten. Want daarmee wachten totdat je 67 bent, kan wel eens te laat zijn.’